JANUARI 1998
* is, net als deze prenatale homepage, UNDER CONSTRUCTION

Sterretje was op de allereerste echo, net een *. Vandaar dat Sterretje * heet, tot hij/zij geboren wordt. Dan zien we wel weer hoe we haar/hem noemen.
14 januari 1998

Dinsdag zijn Ellen en ik weer naar het ziekenhuis gegaan om een echo en een ctg te maken.

Zo'n echo is net een beetje realvideo - vrij slecht beeld en nog zwart wit ook. Hier en daar zie je een schim van iets wat lijkt op een been, een arm, een teen of een darm. Soms ook zie je een glashelder kloppend hartje (met vier kamers, ze geven een dwarsdoorsnede van het hart) of oogjes, mondje, neusjes. De echo-assisitente meet met de cursor en de circle-tool van photoshop de omtrek van de buik, het hoofd, en met de line-tool meet ze de lengte van een dijbeentje. De echo-computer rekent dan het gewicht uit (maar dat is een erg onbetroubare berekening, iets in de geest van r-klein-eentje-tot-de-derde-keer-pie-kwadraat-plus -een-half-r-klein-tweetje-tot-de-derde-keer-pie -gedeeld-door-2-keer-r-klein-eentje-keer-r-klein- tweetje-keer-de-constante-van-echonica, plus-of-min-vijfendertig-procent). Je snapt wel dat we daar verder geen waarde aan hechten.
Ook de flow wordt gemeten, dat is de doorstroming van bloed door de navelstreng.

De echo-assistente neemt vervolgens alle gegevens die de echo-computer zo mooi uitrekent, en schrijft ze op een papiertje dat ze aan de dokter geeft, erg modern allemaal.

De ctg (een HP 78032, we hadden alle tijd om de gebruiksaanwijzing te lezen en wat knopjes uit te proberen) is een apparaat dat zowel de hartslag van het kindje meet alsook de contracties en bewegingen van de baarmoeder. De hartslag van het kindje is tussen de 120 en 160, soms zelfs 170 (ligt eraan hoeveel koffie we op hebben) en wordt gedurende een half uur gemeten. De resultaten worden op een stukje papier gekrabbeld door een soort seismograaf (zo'n nerveus bewegend pennetje dat over een groen-geruit stukje papier beweegt, je ziet ze weleens in ouwe rampenfilms).

Er wordt nu elke week twee keer een CTG gemaakt en 1 keer een echo. Dit doen de doktertjes van het OLVG om goed in de gaten te houden hoe het kind zich ontwikkelt (en vermoedelijk ook omdat het een of andere procedure is of omdat de gegevens handig zijn voor het onderzoek van 1 of andere stagiaire).


"CLICK HERE FOR MORE...

LET GOED OP !

Het kind is kerngezond, bevat alle onderdelen die een kind hoort te bevatten, en groeit gewoon door. Maar het is een *klein* kind, een ongelooflijk minimormel dat nog geen 2 pakken suiker weegt.

In eerste instantie leek het alsof er geen groei was, bijvoorbeeld doordat de moederkoek niet goed functioneerde of iets dergelijks (dat weten de dokters ook niet) maar na 4 echo's blijkt er wel een duidelijke groeilijn in te zitten. Hoewel het dus wel een kleine baby is, is het verder gezond en het groeit normaal.

Een hele opluchting dus. Hoewel de situatie nooit bestempeld is als spoedeisend of gevaarlijk of zo, hou je er toch iedere keer dat je naar het ziekenhuis gaat rekening mee dat Ellen wel eens opgenomen zou kunnen worden en dat de bevalling vervroegd wordt.